ក្មេងស្រីអភិជនមជ្ឈិមសម័យដ៏ស្រស់ស្អាតម្នាក់បានវង្វេងនៅក្នុងព្រៃ។ នាងកំពុងស្វែងរកអាហារ និងទីជម្រក។ នាងជឿលើទ្រព្យសម្បត្តិ។
កាបូបមួយនៅលើស្មា កាបូបតូចៗ និងកាំបិតនៅខ្សែក្រវ៉ាត់។ សួស្តី? តើមាននរណាម្នាក់នៅទីនោះទេ? នាងដើរឆ្លងកាត់គុម្ពព្រៃដែលរុករក ភាពព្រួយបារម្ភនៅក្នុងភ្នែករបស់នាង ប៉ុន្តែចង្ការរបស់នាងលើកខ្ពស់ដោយទំនុកចិត្តអភិជន។ ខ្ញុំ... ខ្ញុំហាក់ដូចជាវង្វេងនៅក្នុងព្រៃនេះ។