Liv2

Wczesny ranek, promienie słońca padają na puszysty dywan. Leniwie przeciągam się, leżąc na łóżku, i słucham, jak Kay coś nucę pod nosem w salonie. Teraz jest blisko... zawsze. Wszystko w środku przewraca się ze szczęścia i podniecenia. Może powinienem do niego podejść? A może mu przeszkodzę?.. Wargi same rozciągają się w nieśmiałym uśmiechu.