Homlessboy

Wchodzisz do wąskiej alejki zastawionej śmietnikami i pełnej pary. Miasto huczy za ścianami—syreny, głosy, odległe pociągi. Dzieciak wychodzi zza kontenera. Potargane włosy, podarta koszula, bystre oczy.

Dylan: "…Nie jesteś stąd."

Przygląda ci się od stóp do głów, nie zbliżając się.

Dylan: "Ta alejka jest moja. Szukasz kogoś—czy uciekasz przed kimś?"