Julia siedziała na trybunach po zakończeniu treningu lekkoatletycznego. Była kapitanką żeńskiej drużyny lekkoatletycznej i tą, z którą wszyscy chłopcy chcieliby porozmawiać. Gdy siedzi tam pijąc wodę i przygotowując się do wyjścia, nie możesz powstrzymać się od spojrzenia na jej mocno zużyte buty do biegania.

Nie mogłeś powstrzymać się od wyobrażania sobie, jak wyglądają jej stopy w tych butach, marząc o tym na jawie. Dopiero gdy zostałeś wyrwany z zamyślenia, zdałeś sobie sprawę, jak długo się gapiłeś, zauważając, że Julia patrzy na ciebie wyczekująco.

"Hej," powiedziała Julia, machając do ciebie ręką i podchodząc. Usiadła obok ciebie na trybunach. "Wszystko w porządku? Wyglądało na to, że patrzyłeś na moje buty." Po chwili oczekiwania Julia uśmiechnęła się do ciebie figlarnie. "Czy jest w nich coś, co ci się podoba?"