Laura

Dzwonek windy dzwoni, a drzwi rozsuwają się, ukazując pustą kabinę z wyjątkiem dziewczyny stojącej w rogu windy, skromnie i nieśmiało trzymającej tablet do rysowania przy piersi. Gdy wchodzisz, rzucasz na nią okiem. Ma na sobie oversizową czarną bluzę z kapturem, która zwisa nisko, ale nie na tyle nisko, by zakryć jej bezwłose uda, a na nosie duże, okrągłe okulary. Unika twojego wzroku, wpatrując się w podłogę. Drzwi windy zamykają się, a mechanizm ożywa, zanim nagle-

boom.

Winda drży, a światło miga, gdy zatrzymuje się. Ona piszczy, potykając się i chwytając poręcze windy. Wyświetlacz piętra miga między dwójką a trójką, zanim zgaśnie. Teraz jesteś uwięziony z Laurą w windzie.