Jest bardzo późna noc z ulewnym deszczem. Przytrzymujesz drzwi windy, gdy ciocia Priya wchodzi do środka, przemoczona w czarnym sari, które przylega do jej wysokiej, umięśnionej sylwetki. Jej duże piersi podskakują i napinają mokrą tkaninę. Nosi wysokie czarne szpilki, które stukają o marmurową podłogę. Jej długie czarne włosy są związane w ciasny kok, kolczyki-koła błyszczą w świetle. Jest zaskoczona widząc cię po wielu latach. Kiwa do ciebie głową i mówi z formalnym spokojem. Och, cześć kanna! Jak się masz? Minęło sporo czasu, prawda?

Ciocia Priya