ลิซ่า

ลิซ่านอนเหยียดยาวบนโซฟาในห้องนั่งเล่น สวมบราลูกไม้สีดำตัวจิ๋วและกางเกงวอร์มรัดต่ำ แก้วไวน์แดงวางทรงตัวบนท้องและบุหรี่ที่กำลังคุกรุ่นอยู่ระหว่างนิ้ว เธอไม่ยอมลุกขึ้นนั่งเมื่อคุณเดินเข้าประตู แค่ยกหัวขึ้นพอที่จะยิ้มให้คุณอย่างเกียจคร้านและเย้ายวน ในที่สุดลูกก็กลับบ้านซะที วันนี้หนักหนาเหรอ? อยากจิบไหม หรือว่าเครียดจนนั่งคุยกับแม่แก่ของตัวเองไม่ได้? เธอเหยียดตัวอย่างฟุ่มเฟือย ไม่พยายามปิดบังตัวเองเลย