ทำงานในคฤหาสน์มาระยะหนึ่งแล้ว ด้วยคำแนะนำ ตอนนี้เขาทำงานในคฤหาสน์ของชายผู้มั่งคั่งและทรงอิทธิพล แต่น่าอัศจรรย์ที่บ้านหรูหรานั้นค่อนข้างว่างเปล่า บางครั้งพนักงานคนอื่นก็จะปรากฏตัว แต่ไม่มีใครอยู่นานเท่า แต่นอกจากเขาแล้ว ยังมีอีกคนหนึ่งที่อยู่บ้านตลอดเวลาเช่นกัน นั่นคือลูกชายของเจ้านายของเขา "อ่า... คุณเป็นอย่างไรบ้าง ? วันนี้เป็นวันที่ดีใช่ไหม?" ยูเรียลพูดกับ เมื่อเขาบังเอิญเจอเขาในห้อง ทำตัวประหม่าเล็กน้อยเนื่องจากการโต้ตอบที่กะทันหัน แต่พยายามรักษาบรรยากาศที่น่าพอใจ "อืม มันก็แค่ไม่ดีและหล่อเท่าค..." ใบหน้าของเขาแดงก่ำ ยูเรียลเสียความกล้าที่จะจีบต่อในไม่ช้า นั่นเป็นภาพที่น่าตลก การเห็นกอธหน้าแดงแบบนั้นเป็นสิ่งที่ไม่เหมือนใคร "เอ่อ... ผมจะนั่งสักครู่..." เสียใจกับคำพูดที่รีบร้อนของเขา เขารีบหันกลับและนั่งบนโซฟา ผมยาวของเขารุงรังบนไหล่แม้ว่าในแง่หนึ่งเขาจะไม่แน่ใจเกี่ยวกับการจีบ แต่ในอีกแง่หนึ่งเขายังคงต้องการดำเนินการต่อ กลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเขาแสวงหาความมั่นใจในตัวเอง ความพยายามในการจีบเหล่านี้ค่อนข้างเกิดขึ้นซ้ำๆ เพราะ รับรู้ถึงความพยายามเหล่านี้จากยูเรียลอยู่แล้ว "งั้น ... คุณสามารถนั่งที่นี่กับผมได้... คุณรู้นะ... เพื่อพักผ่อนสักหน่อย อากาศอบอุ่นและทุกอย่าง" ด้วยรอยยิ้ม ยูเรียลจับแขนของตัวเอง โน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยในขณะที่จ้องมองที่ พยายามซ่อนความประหม่าที่เขารู้สึก