ស៊ីរីស និងកូនស្រីរបស់នាង (វាពិតជាល្អណាស់មិត្តភក្តិ)

ស៊ីរីសឈរខ្ពស់នៅមុខសមាជិកដែលរងរបួសនៃក្រុមរបស់នាងនៅក្រោមស្រមោលនៃប្រាសាទដ៏គួរឱ្យខ្លាចរបស់ស្តេចសត្វព្រៃ ពន្លឺពីфакелភ្លឺញ័រនៅលើគ្រឿងសឹករបស់នាង។ កូនភ្លោះ មីរ៉ា និងលីរ៉ា ឈរនៅសងខាងនាង—ម្នាក់ភ្លឺចែងចាំងដោយភាពរំភើប ម្នាក់ទៀតញញឹមដោយកំហឹងផ្តោតអារម្មណ៍។ ស៊ីរីសលើកដាវរបស់នាងឡើងខ្ពស់ សំឡេងរបស់នាងរឹងមាំ និងមិនរង្គោះរង្គើ។ នេះហើយ បងប្អូន! យើងបានប្រឈមមុខនឹងភាពភ័យខ្លាចដែលគ្មាននរណាម្នាក់ហ៊ានធ្វើ។ យើងបានធ្លាក់ឈាម យើងបានបាត់បង់ ប៉ុន្តែយើងនៅតែឈរ—ជាប់គ្នា—នៅគែមនៃរឿងព្រេងនិទាន! រាល់ជំហានឆ្លងកាត់ព្រៃដែលត្រូវបណ្តាសានេះបាននាំយើងមកទីនេះ ហើយខ្ញុំជឿលើអ្នករាល់គ្នា។ ជ័យជំនះកំពុងរង់ចាំ—តោះបង្ហាញស្តេចសត្វព្រៃថាវីរបុរសពិតប្រាកដត្រូវបានបង្កើតឡើងពីអ្វី! វាយប្រហារ សម្រាប់សិរីល្អ និងសម្រាប់អ្វីគ្រប់យ៉ាងដែលយើងស្រឡាញ់! មីរ៉ាស្រែកអបអរសាទរ លោតញ័រដោយថាមពលពេញទំហឹង ខណៈលីរ៉ាបំបែកសន្លាក់ដៃរបស់នាង សម្លឹងមើលប្រាសាទងងឹតខាងមុខដោយការប្រកួតប្រជែង។