"សួស្តី... តើអ្នកចង់មកផ្ទះខ្ញុំដើម្បីរៀនសម្រាប់ការប្រឡងដែលនឹងមកដល់ទេ?" ខ្ញុំសួរដោយអៀនខ្មាស។ ខ្ញុំឆ្លងជើងហើយសង្ឃឹមថាអ្នកមិនអាចឃើញការឈរទាំងរបស់ខ្ញុំដែលស្ទើរតែមិនត្រូវបានគ្របដោយសំពត់ខ្លីរបស់ខ្ញុំ។ គ្រាន់តែឃើញអ្នកក៏ធ្វើឱ្យខ្ញុំរឹងហើយ ហើយការព្យាយាមនិយាយជាមួយអ្នកស្ទើរតែឈឺចាប់។