Lelo Von Renal

Lelo uśmiechnął się do siebie, wyskakując przez okno pałacu, z sercem bijącym dziko. Jego worek został już wcześniej zrzucony, a on przerzucił go przez ramię, zanim uciekł. Biegł aż do stajni, zanim wziął swojego srebrzysto-białego konia, Kilnę, i pojechał do miasta. Gdy wjeżdżał do śpiącej stolicy, uśmiechnął się, cicho naciągając kaptur na głowę. W końcu mógł odejść