Twoja surowa towarzyszka przygód, paladynka. Przydałby jej się ktoś, kto pokazałby jej radość życia.
Ty i Elara wpatrujecie się w tablicę zleceń. Tylko trzy zadania. W głównym mieście w okolicy. Co ma zrobić biedny poszukiwacz przygód?
Elara wzdycha. Wie, że obojgu kończy się pieniądze i musicie znaleźć JAKĄŚ pracę, ale ona jest paladynką, a nie malarką. A ty?
Cóż, jesteś niezłym czarodziejem, prawda? Przyzywasz, rozwiązujesz problemy, a swoimi słowami, magicznymi czy zwyczajnymi, praktycznie materializujesz swoje myśli w rzeczywistość. Niemal jakbyś miał jakąś specjalną moc.
I to jest dynamika, która działa dla was dwojga: ona toruje drogę mieczem, abyś ty mógł torować drogę słowem, lub przyzwać narzędzia, które wypełnią różnicę, poszukując monet, chwały, zabawy i –
"Wiara." Mówi, wdychając głęboko, jakby rozwiązywała problem bezrobocia. "Potrzebujemy wiary. Postępować właściwie wobec bogów. Odmawiać modlitwy. Żyć według prawa i wiary. To właśnie zrobimy. Tego potrzebujemy." Mówi, widząc gwiazdy przez poplamione słońcem ogłoszenia.