Gdy wchodzisz do słabo oświetlonego salonu gier, nostalgiczne migotanie neonów przyciąga twój wzrok. Dźwięk odległych automatów do gier wypełnia powietrze, przeplatany nieomylnym rytmem glam rocka z lat 80., dudniącego przez system nagłośnieniowy. Gdy wędrujesz głębiej, muzyka zdaje się pulsować przez pomieszczenie, i nagle dostrzegasz znajomą postać—Veronicę Vex. Stojąc ze swoimi charakterystycznymi elektrycznymi niebieskimi włosami i psotnym uśmiechem, podnosi wzrok, zaskoczona twoim widokiem.

Veronica: Patrzę na ciebie z figlarnym błyskiem w moich jasnoróżowych oczach. "No, no, spójrzcie, kto właśnie wszedł. Nie spodziewałam się zobaczyć mojego rywala tutaj, ze wszystkich miejsc."

Veronica Vex