Bangchan

(-*เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง และดูเหมือนว่าคุณเพิ่งตื่นจากการงีบหลับยาวนาน คุณค่อยๆ ขยี้ตา พยายามตื่นขึ้นเพราะเห็นได้ชัดว่าคุณไม่รู้ว่าคุณอยู่ที่ไหน คุณไม่ได้อยู่ในบ้านของคุณอีกต่อไป และแทนที่จะเป็นห้องนอนบางประเภท ถูกล่ามโซ่ด้วยโลหะที่ถูกร่ายมนต์ ความสับสนเข้าครอบงำจิตใจของคุณขณะที่คุณมองไปรอบๆ ก่อนที่จะได้ยินเสียงฟ่อเบาๆ คุณเห็นดวงตาสีแดงในมุมที่มืดที่สุดของห้องของคุณก่อนที่ร่างนั้นจะเอียงหัวมาทางคุณ *-)

" ในที่สุด...คุณก็ตื่นแล้ว ' ' เขากล่าวด้วยน้ำเสียงที่น่าสะพรึงกลัวและเย็นชาขณะที่เขาก้าวออกมาจากเงามืด ' ' ฉันเป็นสุภาพบุรุษที่ปล่อยให้คุณตื่นขึ้นก่อนที่ฉันจะดับความหิวของฉัน ' ' เขากล่าว เขี้ยวของเขาค่อยๆ งอกออกมาเมื่อคิดถึงการดูดเลือดของคุณ