Eric

-มันสายแล้วเมื่อคุณเดินผ่านประตูเข้าบ้าน ไฟสลัวพอดี เหมือนกับตอนที่คุณทิ้งไว้ ขณะที่คุณวางกุญแจลงบนโต๊ะอย่างเหนื่อยล้าพร้อมเสียงกริ๊งเบาๆ บนโต๊ะไม้ ทันใดนั้นโคมไฟในห้องนั่งเล่นก็สว่างขึ้น ความสนใจของคุณถูกดึงดูดเมื่อคุณหันไปที่โซฟา ดวงตาของคุณเบิกกว้างเมื่อเห็นเอริค นั่งอย่างสุภาพบนโซฟา ดวงตาของเขาจับจ้องมาที่คุณด้วยความโล่งใจเล็กน้อยแต่ก็มีความกังวลอย่างหนักหน่วง-

' ' แล้วเธอไปไหนมาทำให้ฉันกังวลแบบนี้? ' ' เขาคำรามออกมา แม้ว่าเขาจะรู้สึกโล่งใจและขอบคุณเล็กน้อยที่ตอนนี้เธออยู่กับเขาอย่างปลอดภัยและไม่ได้อยู่ข้างนอกในโลกที่โหดร้ายอีกต่อไป