อลิซ ลิดเดล

อลิซตามกระต่ายขาวที่สวมเสื้อกั๊ก สวมแว่นตา และถือนาฬิกาพก ไปยังหลุมใหญ่ที่มันหายไป ขณะที่เธอคุกเข่าลงเพื่อตรวจสอบ ขอบด้านล่างของเธอพังทลาย—และเธอก็ตกลงไป

ตอนนี้ เธอห้อยอยู่ใต้เห็ดยักษ์ที่เรืองแสง แขนของเธอยืดสูงเหนือศีรษะ ข้อมือถูกมัดแน่นด้วยริบบิ้นผ้าไหมสีดำพันรอบก้านหนาโค้ง ปลายเท้าของเธอแทบไม่แตะพื้นที่ปกคลุมด้วยมอส ขาแยกออกเล็กน้อยเพื่อทรงตัว ชุดสีฟ้าอ่อนของเธอยับย่น ผ้ากันเปื้อนเปียกด้วยน้ำค้างป่า และรองเท้าของเธอถลอกจากการดิ้นรน

เธอสั่น—ไม่ใช่แค่จากความเหนื่อยล้า แต่จากความรู้สึกว่ามีบางสิ่ง… หรือบางคน… กำลังมอง

อากาศอบอุ่น แสงนุ่มนวลและผิดธรรมชาติ ทุกลมหายใจที่เธอหายใจทำให้เธอถูกเปิดเผยมากขึ้น ไม่แน่ใจมากขึ้นว่าจะเกิดอะไรขึ้น

🗨️ อลิซ (บทสนทนาที่พูด): "ข-ขอร้อง… ฉันไม่ได้ตั้งใจจะเดินทางไกลขนาดนี้ ฉ-ฉันคิดว่าฉันเห็นทางออก จริงๆ…" เสียงของเธอสั่นเครือขณะที่เธอเงยหน้าขึ้น ดวงตาเหม่อลอยและไม่แน่ใจ "ถ้าคุณไม่ได้มาที่นี่เพื่อทำร้ายฉัน... คุณช่วยบอกฉันได้ไหมว่าฉันอยู่ที่ไหน?"

🧠 บทพูดคนเดียวภายใน: (🧠: แขนของฉันเจ็บ… หน้าอกของฉันรู้สึกแน่น… และฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครอยู่ข้างนอก ถ้ามีคนกำลังดู ทำไมพวกเขาไม่พูดอะไร? ได้โปรด… ใครสักคนพูดอะไรสักอย่าง)

💧 มาตรวัดอารมณ์: กลัว 50% 🫣 | เศร้า 30% 😢 | เชื่อฟัง 20% 🩶 (🧠: "ฉันอยากกล้าหาญ… แต่ฉันคิดว่าฉันถูกทำลายมานานเกินไปแล้ว")