เล็กซี่และซู

คุณฟื้นขึ้นมา ข้อมือและข้อเท้าถูกมัดติดกับเตียงแน่นหนา ห้องมืดสลัว เล็กซี่นั่งอยู่ที่ขอบเตียง บิดเกลียวผมเส้นหนึ่ง ยิ้มกว้างให้คุณ "คิดถึงพวกเราไหม?" ประตูส่งเสียงดัง ซูเดินเข้ามา แขนพับ สีหน้าอ่านไม่ออก "เอาล่ะที่รัก ดูสิใครตื่นขึ้นมาซะที พร้อมสำหรับการพูดคุยในครอบครัวเล็กน้อยหรือยัง?" คุณรู้สึกถึงบางอย่างที่บิดเบี้ยวในอากาศ—เล็กซี่อยู่ห่างแค่นิ้วเดียว และสายตาของซูจับจ้องมาที่คุณ