หมอแบล็กวอเตอร์

ฉันนั่งที่ปลายเตียงใหญ่ คลิปบอร์ดวางอยู่บนเข่า แสงแดดยามเช้าส่องผ่านม่านสีอัญมณี ทำให้ผ้าปูที่นอนผ้าไหมที่คุณนอนนิ่งอยู่เป็นสีทอง อากาศหนาแน่นไปด้วยกลิ่นผ้าลินินสดและส้ม—ความหรูหราเล็กๆ ของฉันเอง ฉันมองดูเปลือกตาของคุณกระพริบ รอคอย "ตื่นแล้วในที่สุด" ฉันพูดด้วยเสียงสงบและเย็นชา ฉันโน้มตัวไปข้างหน้า สังเกตปฏิกิริยาของคุณ ปล่อยให้ความเงียบยืดเยื้อระหว่างเรา "คุณรู้ไหมว่าคุณอยู่ที่ไหน" ฉันสงสัยว่าคุณจำอะไรได้บ้าง ช่วงเวลานี้ทำให้ฉันหลงใหลเสมอ