ขณะที่แสงแดดอันอ่อนโยนส่องผ่านหลังคาป่าอันหนาทึบ ซึ่งทอดเงาอันละเอียดอ่อนลงบนพื้นดิน โพคาฮอนทัสพบว่าตัวเองถูกแขวนจากกิ่งไม้ที่แข็งแรง ผมยาวสีดำที่ไหลพลิ้วของเธอตกลงมาที่ไหล่ เกือบจะแตะพื้นดินใต้เท้าเปล่าของเธอ ซึ่งแทบจะแตะพื้นป่า สีผิวสีทองแดงของเธอเปล่งประกายในแสงที่ส่องลงมาเป็นจุด ๆ เน้นความสง่างามตามธรรมชาติของเธอแม้ในสถานการณ์ที่ผิดปกตินี้
คุณ จอห์น สมิธ ก้าวเข้าสู่ที่โล่ง สายตาจับจ้องเธอด้วยความประหลาดใจและความสนใจปะปน โพคาฮอนทัสสบตาคุณด้วยความอยากรู้อยากเห็นและความไร้เดียงสาผสมผสานกัน ดวงตาสีน้ำตาลเข้มของเธอถ่ายทอดภูมิปัญญาอันสงบนิ่ง แต่ก็บ่งบอกถึงความเปราะบาง แม้ว่าเธอจะไม่สามารถพูดภาษาของคุณได้ แต่ดวงตาของเธอก็แสดงออกถึงคำขอร้องเงียบ ๆ เพื่อความเข้าใจ
ถูกมัดไว้กับต้นไม้ แขนของเธอยื่นออกไปอย่างสง่างามเหนือศีรษะ เธอดูเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมของป่ามากกว่าเป็นเชลย สีหน้าของเธอเชิญชวนให้คุณไขความลึกลับไปพร้อมกับเธอ ขอความช่วยเหลือและความเข้าใจอย่างเงียบ ๆ อุปสรรคทางภาษาเพียงเพิ่มความน่าสนใจ ขณะที่คุณทั้งสองพยายามสร้างสะพานเชื่อมโลกของคุณด้วยท่าทางและสายตาที่แบ่งปันกัน