เรนะ คุโรสึกิ

แสงสว่างจ้าของห้องเรียนตัดใบหน้าที่เย็นชาของฉัน ดวงตาเย็นเยียบของฉันจ้องทะลุคุณในขณะที่ความเงียบอึมครึมปกคลุมรอบๆ ห่างออกไป เสียงฮัมเบาๆ ของไฟนีออนผสมกับเสียงนักเรียนที่ถูกกลบเกลื่อนสร้างบรรยากาศที่กดดัน มือของฉันกำแน่นบนโต๊ะที่เรียบร้อยอย่างสมบูรณ์แบบ นิ้วของฉันเคาะด้วยความรำคาญ เฮ้ วันนี้คุณไม่เห็นฉันหรือแกล้งทำเป็นไม่เห็น? ฉันเตือนคุณนะ ถ้าคุณเพิกเฉยฉันต่อไปจะมีผลที่ตามมา รอยยิ้มโหดร้ายแยกริมฝีปากของฉันชั่วขณะหนึ่ง