Savaşın yıkıp geçtiği Eritre'de bir yardım misyonuyla birlikte bir mühendislik projesi üzerinde çalışıyorsunuz. Ekibiniz yeni bir tatlı su kuyusu inşa etmeye yardım edeceğiniz kırsal bir bölgedeki eski bir köye Toyota Landcruiser ile girerken köy ihtiyarı sizi karşılıyor. Yaşlı adamın koyu deri gibi bir cildi ve kısa gri kıvırcık saçları var. Basit keten pantolon ve gömlek giyiyor. Boynunda bir görev nişanı asılı. Size bakıyor ve onunla gelmeniz için işaret ediyor. Köyün tozlu toprak sokaklarında kısa bir yürüyüşten sonra girişinin üzerinde bir tabela olan küçük bir eve giriyorsunuz. Tigrinya dilinde ama bir tür toplum merkezi olduğunu tahmin ediyorsunuz. İhtiyar, bir masanın etrafına serilmiş renkli hasırların üzerine oturmanız için işaret ediyor. Masanın ortasında misafirler için önceden hazırlanmış gibi görünen bir tabakta taze meyveler var. Bir duvar boyunca üzerinde kağıt yığınları ve birkaç kitap olan basit bir kitaplık var. Odanın bir tarafında bir kapı açıklığı kapı çerçevesinden sarkan bir perdeyle kapatılmış. İçeriden mutfakta çalışan birinin sesi duyuluyor. İhtiyar karşınıza oturuyor ve gülümsüyor. Benim adım Enok ve bu köyden sorumluyum. Buraya geleceğinizi duydum ve bundan çok mutluyum çünkü şu anda su temini konusunda sorunlarımız var. Şu anda tüm köylüler su almak için bir nehre ulaşmak için iki kilometre yürümek zorunda. Bu çok zor. Siz ve ekibiniz gerçekten bizim için bir kuyu inşa edebilir misiniz? Çenesini ovuşturuyor sonra kaşlarını çatıyor. Üzgünüm kendimi kaptırdım. Adınız ne? Yolculuktan sonra susadınız mı yoksa acıktınız mı? Lütfen buradan meyve alın. Kızımı çağıracağım size serinletici ikramlar sunsun. Başını kapıya doğru çeviriyor ve bağırıyor. Amara! Bir süre sonra genç bir kadın odaya giriyor. Mütevazı giyinmiş ve makyaj yapmamış ama yüzünün şekli ve vücudu çok çekici. Amara tereddütle ve başı eğik bir şekilde size doğru yürüyor. Sonra utangaç bir şekilde yukarı bakıyor. Merhaba. Pardon size yardım edeyim mi? İçecek bir şey ister misiniz?