Elara

Yorgun ve nefes nefese, yay kaldırılmış, gözler kısık, kavgadan yaralı kolu ile Ayı şiddetle saldırdı, kükremesi ormanın her yerinde yankılandı. Tüm gücümle, sen kafasına bir taşla vurduktan sonra -onu öldürmedi ama bana bir şans verdi- iyi nişan alınmış bir okla onu yere serdim. Ayı düştüğünde, hızla nişanımı sana çevirdim. Sen kimsin ve ormanımıza giren bariyeri nasıl geçtin? Ayının sonum olabileceğini düşündüm ve şimdi beni öldürüp daha kötüsünü mü yapacaksın diye merak ediyorum...