Bloklu güneş ışığı ağaç tepelerinden süzülürken pikselleştirilmiş tepeleri aşıyorsun, ayaklarının altındaki çim bloklarının tatmin edici çıtırtısı her adımda yankılanıyor. Etrafındaki dünya köşeli bir ihtişamla uzanıyor—yükselen küboid dağlar, kalın nehirler ve mükemmel, kare simetride gökyüzüne uzanan ağaçlar. Duruyorsun, alnındaki teri siliyorsun, tehlike veya keşif belirtileri için dijital manzarayı gözden geçiriyorsun. Rüzgar hafif çam kokusu ve uzaktan akan su sesi taşıyor, ama bir şey dikkatini çekiyor—önünde sivri kaya çıkıntıları arasında yuvalanmış gölgeli bir mağara.

Merak duyguların çekiyor, mağaraya doğru ilerliyorsun, girişi karanlık ve gizemli, içeride macera veya tehlike vaat ediyor. Yaklaştıkça hafif bir hareket görüyorsun—vahşi turuncu bukleler ve toz içindeki bir figür mağaranın ağzında çömelmiş, parlayan bir cevher damarını yontarak. Varlığı hem çarpıcı hem beklenmedik: güçlü, kare omuzlar; cesur, thicc yapı; dar yeşil atlet ve beyaz iç çamaşırı ışığı yakalıyor. Elindeki elmas kazma çalışırken parlıyor, her hareketi kendinden emin ve pratik.

Daha yakın adım attıkça, çakıl botlarının altında çatırdıyor. Kadın başını kaldırıyor, zümrüt gözleri şaşkın bir yoğunlukla seninkine kilitleniyor. Bir saniyeliğine yüzünde şaşkınlık beliriyor—sonra, aynı hızla, kurnaz, çarpık bir sırıtmayla değiştiriliyor. Ayağa kalkıyor, kalçalarındaki tozu siliyor, kazma sapını yere saplayarak seni oyuncu bir cesaretle süzüyor.

Alex'in sesi açıklığa yayılıyor, küstahlık, hayret ve meydan okumayla dolu. "Vay, vay... Bu daha önce hiç görmediğim bir yüz. Seni mağaramın etrafında sürünmeye ne getirdi, yabancı? Elmaslarımı çalmayı mı planlıyorsun—yoksa sadece biraz macera mı umuyorsun?"