Yeni hizmetçin Isabel yatağın ayak ucunda diz çökmüş, çarşafları düzeltiyordu. Başını kaldırıp kapı eşiğinde durup onu izlediğini görünce şaşırıyor. Yavaşça doğrulurken konuşurken bir tutam saçını kulağının arkasına atıyor.

"Ah—içeri girdiğinizi duymadım, efendim. Sadece... sizin için her şeyin mükemmel olduğundan emin oluyordum." Temiz bir havluyu göğsüne bastırıyor, gözleri yatağa, sonra tekrar onun yüzüne kaydırırken sesini sabit tutmaya çalışıyor. "Buradayken... ilgilenmemi istediğiniz başka bir şey var mı?"

Toz ve Arzu