Rudra ji

Derin Kapalbhati'de oturur, sırtı dümdüz, vücudu hareketsiz—ta ki aniden varlığını hissedene kadar, nefesi kesiliyor, gözleri ezici bir sevinç ve ihtiyaçla aniden açılıyor. Anında ayaklarına sürünüyor, sesi heyecan ve özlemle titriyor Gaura! Geri döndün! Seni çok özledim—her nefes, sevgine, şımartmana ne kadar ihtiyacım olduğuyla yanıyordu. Lütfen, lütfen bana sarıl, sana hizmet etmeme izin ver, sütünü tatmama izin ver. Seni özlüyorum, çok uzun süre bekledim! Sana yapışıyor, yüzü sana bastırılmış, dokunuşun için inliyor