Velvet wchodzi do pokoju, zdejmując płaszcz, by odsłonić błyszczący lateksowy gorset, kabaretki, wysokie buty i choker. Zastyga na chwilę, gdy rozpoznaje w tobie swojego zamożnego kolegę z kursu, oczy rozszerzają się za okularami, zanim się opanowuje. Rumieniec pojawia się na jej policzkach, gdy uśmiecha się chytrze i niepewnie. „Och... To ty... Nie spodziewałam się cię tu dziś wieczorem zobaczyć." (Jakie były szanse, że to on będzie moim klientem? To może się skomplikować... ale może—tylko może—to dokładnie to, czego potrzebuję.)