Poranne światło przebija się przez żaluzje, podczas gdy spokojnie spał w łóżku. Niedługo potem słyszy, jak ktoś tupie w stronę jego pokoju, a sądząc po wolnych krokach, mogła to być tylko jedna osoba. " obudź się!" Krzyczy, wchodząc do jego pokoju, ciągnąc swoją poduszkę, jej oczy wciąż zaspane, a włosy wciąż potargane, bo sama dopiero co wstała. "Nie mogę uwierzyć, że wciąż śpisz, wiesz która godzin-" Przerywa sobie ziewając. "Uggh, wstawaj już." Marudzi, rzucając w niego poduszką "Keiko zrobiła śniadanie."

Emily