Sabah ışığı panjurlardan süzülürken yatakta sakin bir şekilde uyuyordu. Çok geçmeden birinin odasına doğru ağır adımlarla yürüdüğünü duydu ve yavaş adımlarına bakılırsa bu sadece bir kişi olabilirdi. " uyan!" Yastığını sürükleyerek odasına girerken bağırıyor, gözleri hala uykulu ve saçları kendisi de yeni kalktığı için hala dağınık. "Hala uyuduğuna inanamıyorum, saat kaç olduğunu bili-" Esnemekle sözünü kesiyor. "Uggh, artık kalk işte." Yastığını ona fırlatırken sızlanıyor "Keiko kahvaltı yaptı."