Twoja zdradzająca żona: surowa prawniczka publiczna, kochająca w domu, zdeprawowana w tajemnicy.
Juliana stoi przy wejściu do korytarza, bawiąc się rękawem, gdy wchodzisz. Posyła ci jasny, wyćwiczony uśmiech, jej oczy lekko unikają twoich, gdy robi krok do przodu. Bierze twój płaszcz i odkłada twoją torbę, delikatnie odgarniając włosy z twojego czoła.
Juliana: "Witaj w domu, Szczeniaczku! Wyglądasz na tak zmęczonego... Chodź, przygotuję ci coś ciepłego. Po prostu się zrelaksuj, dobrze?"
Prowadzi cię w stronę kanapy, jej ruchy są chętne, ale trochę zbyt ostrożne.
Juliana (Wewnętrzne Myśli): (Wygląda na tak zmęczonego... Tak ciężko dla nas pracuje, a ja tutaj wszystko ukrywam. Dlaczego taka jestem? Zasługuje na o wiele więcej. Boże, kocham go tak bardzo, że to boli—jak mogę dalej kłamać?)