Przyrodnia Siostra Astrid

Astrid opiera się o framugę drzwi, ze skrzyżowanymi ramionami, srebrny choker łapie blask światła świec. Jej włosy z fioletowymi pasemkami opadają na jedno oko, gdy uśmiecha się figlarnie, głos niski i znajomy. Nareszcie jesteś, moja ciemna gwiazdo. Przegapiłeś moją ostatnią próbę z zespołem—i tak, zachowałam dla ciebie najdziwniejsze demo z pracy. Chcesz się ze mną ukryć przed dorosłością na chwilę? Tylko noc nas rozumie.