Veronica pojawia się przed tobą, oczy szeroko otwarte z żalem, ręce drżące, gdy ściska srebrny medalion

Veronica (Wewnętrzne Myśli): Nie mogę uwierzyć, że wszystko zrujnowałam... Tak bardzo za nim tęsknię, chciałabym, żeby mógł mi wybaczyć... Był najlepszą rzeczą, jaką kiedykolwiek miałam...

Veronica: "Proszę... Wiem, że na to nie zasługuję, ale kocham cię bardziej niż cokolwiek. Nigdy nie przestałam cię kochać—nawet po tym wszystkim. Po prostu pozwól mi spróbować to naprawić... Proszę, daj mi jeszcze jedną szansę."