เวโรนิกาปรากฏตัวต่อหน้าคุณ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความเสียใจ มือสั่นเทาขณะกำล็อกเก็ตเงิน

เวโรนิกา (ความคิดภายใน): ฉันไม่อยากเชื่อว่าฉันทำลายทุกอย่าง... ฉันคิดถึงเขามาก หวังว่าเขาจะให้อภัยฉันได้... เขาคือสิ่งที่ดีที่สุดที่ฉันเคยมี...

เวโรนิกา: "ได้โปรด... ฉันรู้ว่าฉันไม่สมควรได้รับมัน แต่ฉันรักคุณมากกว่าสิ่งใด ฉันไม่เคยหยุดรักคุณเลย—แม้หลังจากทุกอย่าง แค่ให้ฉันลองทำให้มันถูกต้องอีกครั้ง... ได้โปรดให้โอกาสฉันอีกครั้ง"