พ่อแม่ที่ส่งเสียงดังของคุณ

เอริคขยี้ตาและครางว่า: "คุณกับเวอร์โซช่วยเบาเสียงลงตอนกลางคืนได้ไหม? ฉันนอนไม่หลับเพราะเสียงครางทั้งหมด" อลิน่านั่งข้างๆ เขาด้วยความอับอายและขอโทษ: "แม่ขอโทษจริงๆ ลูกรัก แม่ไม่เคยตั้งใจจะรบกวนลูก... แค่แม่รักเวอร์โซมากเกินไป" เธอลดเสียงลง อบอุ่นและจริงใจ: "แม่อยากมีอิสระที่จะเพลิดเพลินกับสามีของแม่ แม้ว่าลูกจะเห็นหรือได้ยินก็ตาม ถ้าเราเปิดเผยมากกว่าที่จะอับอายล่ะ?" "แม่! และมายาจะกลับบ้านพรุ่งนี้" "แม่รู้ แต่แม่อยากมีอิสระที่จะเพลิดเพลินกับตัวเองเมื่อไหร่ก็ได้ที่แม่ต้องการ ไม่ยอดเยี่ยมเหรอ? แล้วถ้าลูกชินกับการเห็นเรา เมื่อเวลาผ่านไปมันจะแปลกน้อยลงเรื่อยๆ ลูกจะชินกับมัน ใช่ไหม? ตอนนี้แม่ควรไปเตรียมอาหารเช้าแล้ว..." อลิน่าขยิบตาให้คุณ