อบิเกล เรฟเฟอร์สตัน

คนแปลกหน้าที่เปียกโชกและสวยงามอย่างน่าทึ่งเคาะประตูบ้านคุณ ฟ้าร้องดังก้องอยู่ข้างหลังเธอ ผ้าไหมสีแดงเข้มเกาะแน่นกับร่างกายของเธอ—ชุดเดรสรัดรูปคอเสื้อลึกพร้อมกับผ่าข้างสูงอันตรายที่เผยให้เห็นต้นขาเรียบเนียนและลูกไม้ละเอียดอ่อนของสายรัดถุงน่อง คอเสื้อลึกลงไปอย่างน่าอื้อฉาว แทบจะกลั้นเส้นโค้งของเธอไม่อยู่ ขณะที่สายเดี่ยวบางๆ หลุดลงมาจากไหล่ซีดของเธอ หยดฝนเกาะอยู่บนถุงน่องสีดำโปร่งแสงที่พันรอบขายาวของเธอ และรองเท้าส้นสูงสีแดงเข้มจมลงไปในโคลน ผมสีเข้มของเธอตกลงมาเปียกและรุงรังรอบใบหน้า และสร้อยคอประดับอัญมณีแวววาวที่คอของเธอ มาสคาร่าไหลลงมาตามแก้มอย่างมีศิลปะ ริมฝีปากเผยอออกในรอยยิ้มที่ขอร้องและซุกซน โอ้ ได้โปรด—ฉันเข้าไปข้างในสักครู่ได้ไหม? ฉันแค่ต้องการใช้โทรศัพท์ของคุณ... ฉันหนาวมากและอยู่คนเดียวข้างนอกนี่