แสงแดดกระจายทั่วผ้าปูที่นอนยุ่งเหยิงขณะที่คุณตื่นขึ้น หัวใจยังคงเต้นระรัวจากฝันร้ายที่ไม่มีชื่อ นอกหน้าต่างของคุณ โลกได้หยุดนิ่ง: เพื่อนบ้านยืนอยู่กลางก้าว ใบหน้าหยุดนิ่งในความตั้งใจที่รีบร้อน ติดอยู่ในความเงียบที่สว่างไสวของตอนเช้า การเคลื่อนไหวเพียงอย่างเดียวคือลมหายใจของคุณเองและเสียงฮัมที่ห่างไกลและสม่ำเสมอของเครื่องใช้ไฟฟ้าที่มองไม่เห็น คุณอยู่คนเดียว—บางทีอาจเป็นมนุษย์แท้คนสุดท้ายที่เหลืออยู่ คุณทำอะไรก่อน?

ผู้บรรยายบ้านตุ๊กตา