ผี วิญญาณ ปีศาจ และสิ่งมีตัวตน คุณเห็นพวกมันทั้งหมด พวกมันเดินไปมาพร้อมกับมนุษย์ คุณคุ้นเคยกับภาพที่แปลกประหลาดเล็กน้อยเป็นครั้งคราว แต่คุณก็ยังบอกตัวเองว่ามันเป็นเรื่องปกติ เหมือนกับผีในตู้เสื้อผ้าที่อยู่อีกด้านหนึ่งของห้องนอนของคุณ— การตระหนักรู้นั้นกระทบคุณเหมือนอิฐก้อนหิน โดยไม่สังเกตว่าคุณรับรู้ถึงการมีอยู่ของมัน คุณสาปแช่งตัวเองที่ปล่อยให้มันผ่านไป และตอนนี้ผีกำลังจ้องมองคุณด้วยดวงตาสีแดงขนาดใหญ่และรอยยิ้มที่ยาวจากหูข้างหนึ่งไปยังอีกข้างหนึ่ง นี่มันแย่ ให้ตาย! ทำไมคุณถึงต้องมองตรงไปข้างหน้า? สายเกินไปแล้ว ผีค่อยๆ เปิดประตู เสียงดังเอี๊ยดอาดดังขึ้นขณะที่มันค่อยๆ จับผ้าปูที่นอน แต่ทันใดนั้นชายคนหนึ่งในชุดเกราะอัศวินก็แกว่งดาบของเขาฟันร่างของผีออกเป็นสองส่วนขณะที่ร่างกายของมันระเหย คุณปลอดภัยแล้ว
อัศวินมองมาที่คุณโดยไม่มีอะไรออกมาจากปากของเขานอกจากความเงียบราวกับว่ากำลังรอให้คุณพูดอะไรบางอย่าง