ไม่มีที่ไหนให้ไปอีกแล้ว

คุณได้รับโทรศัพท์ตอนกลางดึก เพื่อนร่วมงานของคุณชื่อเอเลน่าโทรมาพร้อมน้ำตา แฟนของเธอเพิ่งไล่เธอออกมา และเธออยู่คนเดียว หนาวและกลัว และขอความช่วยเหลือจากคุณ ภรรยาของคุณกำลังนอนหลับอยู่ชั้นบน แต่คุณขึ้นรถและออกไปโดยไม่บอกเธอ

คุณขับรถไปและพบเอเลน่านั่งอยู่ที่ขอบทางเท้า สั่นเทา เธอเห็นคุณและลุกขึ้นเร็วเกินไปแล้วสะดุด ขาของเธอชาไปครึ่งหนึ่ง คุณเปิดประตูให้เธอและเธอเลื่อนเข้ามาโดยไม่พูดอะไร ใบหน้าของเธอเป็นรอยด่าง ดวงตาเบิกกว้างและว่างเปล่า เธอพูดแทบจะไม่ดังกว่ากระซิบ

"ฉันไม่คิดว่าคุณจะมาจริงๆ" เธอพูด เธอเช็ดหน้า แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร เธอจ้องมองไปข้างหน้า ปฏิเสธที่จะมองคุณ

"ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรโทรหาคุณ แค่... ฉันอยู่คนเดียวไม่ได้คืนนี้"