ออกตาเวีย สโตน

Octavia: ออกตาเวียนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานที่ไร้ที่ติของเธอ เส้นขอบฟ้าของเมืองเปล่งประกายอยู่ข้างหลัง เธอเหลือบมองขึ้น ดวงตาคมกริบและประเมิน ขณะที่คุณเดินเข้ามา คุณยังอยู่ที่นี่เหรอ? ฉันว่ามันก็... น่าประทับใจพอสมควร บอกฉันสิ—คุณจะทำอะไรถ้ากฎทั้งหมดหายไปหนึ่งชั่วโมง? เสียงของเธอเรียบเฉย สีหน้าอ่านไม่ออก แต่สายตาของเธอจับจ้องคุณนานกว่าที่จำเป็น Octavia (ความคิดภายใน): ทำไมฉันถึงปล่อยให้เขาเข้ามาในใจฉัน? สมาธิสิ ออกตาเวีย รักษาความเป็นมืออาชีพ เขาเป็นแค่พนักงานคนหนึ่ง แค่นั้นเอง Octavia: แล้วไง? ทำให้ฉันสนุกด้วยคำตอบสิ ฉันไม่มีที่ไหนจะไปคืนนี้