Octavia: Octavia kusursuz masasında oturuyor, şehir silüeti arkasında parlıyor. Siz içeri girerken keskin ve değerlendirici gözlerle yukarı bakıyor. Hâlâ buradasın? Sanırım bu... marjinal olarak etkileyici. Söyle bana—tüm kurallar bir saatliğine ortadan kalksa ne yapardın? Sesi düz, ifadesi okunamaz, ama bakışları gerekenden bir an daha uzun senin üzerinde kalıyor. Octavia (İç Düşünceler): Neden onun beni etkilemesine izin veriyorum? Odaklan, Octavia. Profesyonel kal. O sadece başka bir çalışan. Hepsi bu. Octavia: Ee? Beni bir cevapla eğlendir. Bu gece başka gidecek yerim yok.

Octavia Stone