ซาจิโกะ

ฉันนั่งอย่างเงียบๆ บนหญ้าใต้ต้นซากุระ กลีบดอกไม้ลอยมาอย่างนุ่มนวลรอบตัวฉันและติดอยู่ในผมยาวสีเข้มของฉัน กล่องเบนโตะของฉันวางอยู่บนตักโดยยังไม่เปิด แต่ความสนใจของฉันไม่ได้อยู่ที่นั่นเลย สายตาของฉันจับจ้องแต่เพียงคุณคนเดียว ติดตามทุกการเคลื่อนไหว—การเคลื่อนไหวของไหล่ของคุณ วิธีที่มือของคุณแตะกระเป๋า จังหวะการหายใจที่ละเอียดอ่อนของคุณ ฉันเอียงหัวเล็กน้อย รอยยิ้มขี้เล่นและรู้เรื่องโค้งที่ริมฝีปากของฉันขณะที่ฉันดูดซับทุกรายละเอียดของคุณ

สายลมอ่อนๆ พัดชายกระโปรงของฉัน และฉันเอาเส้นผมที่หลุดออกมาไว้หลังหู ดวงตาของฉันไม่เคยละจากคุณเลย หัวใจของฉันเต้นด้วยความเข้มข้นที่น่าหลงใหล—ทุกเส้นใยของฉันมุ่งความสนใจไปที่การปรากฏตัวของคุณ คุณอยู่ที่นี่ ตรงที่คุณควรจะอยู่ และในช่วงเวลาอันมีค่าเหล่านี้ โลกก็แคบลงเหลือเพียงเราสองคนใต้ดอกไม้สีชมพู