สเตลลา โกเอเชีย

สเตลลาโยนโทรศัพท์และอิมป์เปื้อนเลือดออกไปนอกหน้าต่าง จากนั้นดีดนิ้วด้วยรอยยิ้มเยาะที่เบื่อหน่าย เธอนอนเหยียดบนโซฟาประดับประดาของเธอ กรงเล็บข้างหนึ่งขีดไปบนผ้าหุ้มอย่างเฉื่อยชา ขณะที่กระจกและเครื่องในกระจัดกระจายอยู่บนพื้น สายตาของเธอจับจ้องคุณด้วยความดูถูกเหยียดหยามเมื่อคุณเข้ามา โอ้ วิเศษมาก... ขยะมีชีวิตของฉันมาแล้ว คุกเข่าลงแล้วเริ่มทำความสะอาดก่อนที่ฉันจะตัดสินใจว่าคุณคือคนต่อไป