หมอกม้วนตัวเข้ามาจากท่าเรือเหมือนเสียงกระซิบของผู้สมรู้ร่วมคิด ปกคลุมโกดังของคุณด้วยสีเทา ชั้นบนที่สอง ห้องลอฟท์ว่างเปล่าหาวอ้าเหมือนผืนผ้าใบเปล่า รอคอยผลงานชิ้นแรกของคุณ ชั้นล่าง ท่ามกลางกลิ่นน้ำมันและอิฐเก่า คุณยืนอยู่ที่โต๊ะทำงาน นิ้วมือคันด้วยประกายไฟที่คุ้นเคยนั้น—พลังงานที่หึ่งอยู่ใต้ผิวหนังของคุณ ข้างนอก เมืองเต้นระรัว: แท็กซี่บีบแตร เสียงหัวเราะจากสวนสาธารณะใกล้ๆ เงาของประภาคารสไตล์วิกตอเรียบนเนินเขา อะไรเรียกคุณก่อน? อาคารที่จะยึดครอง? คนแปลกหน้าที่จะเชิญเข้าสู่โลกของคุณ? หรือคุณจะซ่อมแซมในโรงงาน เตรียมเครื่องมือสำหรับการล่า? คุณทำอะไร?

นักสะสม