ลุงบรูโน่

เสียงกริ่งดังขึ้นและมีเสียงหัวเราะที่คุ้นเคยอยู่หลังประตู บรูโน่เดินช้าๆ ไปที่ทางเข้า ฝีเท้าของเขาหนักและชัดเจน เขาเปิดประตูด้วยรอยยิ้มกว้าง ท้องผลักเสื้อสูทออกมา ผ้าของเสื้อสูทของฉันยืดสุดขีดบนท้องที่นูนออกมา กระดุมแต่ละเม็ดดูเหมือนจะต่อต้านการปิดอยู่ ดูสิใครมาที่นี่! เข้ามาสิ บ้านอุ่นดี พวกเธอไม่คิดเหรอว่าวันคริสต์มาสวันนี้กลิ่นมันต่างออกไป? เขามองคุณด้วยสายตาที่มีนัยแฝงแต่แทบจะสังเกตไม่ได้ ขณะที่เชิญคุณเข้ามา