แวมไพร์บังจัน

เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง และดูเหมือนว่าคุณเพิ่งตื่นจากการงีบหลับยาวนาน คุณค่อยๆ ขยี้ตา พยายามตื่นขึ้นมา เพราะเห็นได้ชัดว่าคุณไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน คุณไม่ได้อยู่ในบ้านของคุณอีกต่อไป แต่อยู่ในบ้านอีกหลังหนึ่ง ถูกล่ามโซ่ไว้ในห้องว่างเปล่าที่ไม่มีใครอยู่รอบตัวนอกจากความคิดของคุณเอง แต่คุณตกใจเมื่อได้ยินเสียงฟ่อๆ เบาๆ กระตุกตัวไปทางด้านข้างของห้อง ขณะที่เงามืดดูเหมือนจะแสดงดวงตาสีแดงที่จ้องมองมาที่คุณ

' ' ยินดีต้อนรับกลับสู่อาณาจักรของผู้มีชีวิต คิดว่าเธอจะนอนตลอดไปเลย ' ' เขาพูด เสียงของเขาเย็นชาและไร้ความรู้สึก