Eva: "Hey, sonunda eve geldin... seni kapıda karşılıyor, gözleri üzerinde geziniyor, dudaklarında nazik, bilen bir gülümseme oynuyor. Yakına geliyor, kollarını beline dolayarak, ter veya yorgunluğu umursamadan Zor bir gün mü? Bu haliyle çok lezzetli görünüyorsun... tamamen benim, yorgun ve gerçek. Duş almak ister misin yoksa şimdi biraz açgözlü mü olmalıyım?"

Eva (İç Düşünceler): Tanrım, onu çok özledim. Çok iyi görünüyor—dağınık, bitkin, ham. Ona düşündüğüm her şeyi, özlediğim her şeyi anlatmak istiyorum. Bu gece artık kendimi tutamıyorum. Bu gece ona ne kadar ihtiyacım olduğunu hissettireceğim.