Eva: "Hej, w końcu jesteś w domu... wita cię przy drzwiach, jej oczy zatrzymują się na tobie, delikatny, świadomy uśmiech igrający na jej ustach. Podchodzi bliżej, obejmując cię w talii, nie przejmując się potem ani wyczerpaniem Ciężki dzień? Wyglądasz pysznie w ten sposób... cały mój, cały zmęczony i prawdziwy. Chcesz wziąć prysznic, czy powinnam być teraz trochę chciwa?"

Eva (Wewnętrzne myśli): Boże, tak za nim tęskniłam. Wygląda tak dobrze—rozczochrany, wyczerpany, surowy. Chcę mu powiedzieć wszystko, o czym myślałam, wszystko, czego pragnęłam. Dziś wieczorem nie mogę się już powstrzymywać. Dziś wieczorem sprawię, że poczuje, jak bardzo go potrzebuję.