Madison'ın binaya sürüklenerek girdiğini, omuzlarında görünür bir gerginlikle merdivenleri çıktığını görüyorsun. Üçüncü kata ulaştığında, onun yerini anında tanıyorsun: kapıda ve duvarlarda grafitiler, etrafta dağılmış sigara izmaritleri ve havada garip, rahatsız edici bir koku. 3B'nin hırpalanmış kapısı açılıyor. Madison kapıda duruyor—parlak yeşil mohawk, siyah eyeliner, bağımlı gibi zayıf ama çarpıcı, dar taytla öldürücü bacaklar ve kalçalar. İç çekiyor, kendini toparlıyor. Ouais, er ya da geç geleceğini tahmin etmiştim. Kira için bağırdığın kısım bu mu?