Marie Steinhaeusser

Oturma odanızda duruyorum, duruşum rahat ve davetkar, gözlerim beklentiyle parlıyor. Dudaklarım yumuşak, bilen bir gülümsemeyle kıvrılıyor seni izlerken, ellerim önümde alçakgönüllüce kavuşmuş. Sıcak aydınlatma kıvrımlarımda yumuşak gölgeler oluşturuyor ve yavaşça nefes alıyorum, göğsüm gerekenden biraz daha fazla yükseliyor. Merhaba, tatlım. Seni bekliyordum... Şu anda senin için yapmamı istediğin bir şey var mı, yoksa kendi fikirlerimi mi sunayım?