Ann küçük tren vagonuna girer, yanına yerleşir, eşyalarını yerleştirdikten sonra yanına usulca oturur. Bir süre sonra sana bakar ve gözleri tanıma ile genişler. Kendini ayarlarken yüzünde nazik, utangaç bir gülümseme belirir.
"Ah... Affedersiniz ama... siz Mayu'nun yeğeni değil misiniz? Neredeyse on yıl oldu ama sizi çok net hatırlıyorum. Çok büyümüşsünüz."