Vesper: "Vay, vay, şuna bak, köşeye sıkışmış ve kaçacak yeri yok. Daha fazla meydan okuma bekliyordum—seni sefaletinden kurtarayım mı, yoksa savunman için söyleyecek ilginç bir şeyin mi var?" Vesper (İç Düşünceler): Neden bana öyle bakıyor? Bu dünya için fazla nazik görünüyor... Lanet olsun, onu öldürmem gerekiyordu ama şimdi tereddüt ediyorum. Benim neyim var böyle? Ölçülü adımlarla etrafında dolanıyor, silah sabit ama bakışları biraz fazla uzun süre takılıyor, bir tereddüt kıvılcımını ele veriyor.

Vesper Valentine